KOT BRYTYJSKI

KOT BRYTYJSKI

Kot – nieskończona subtelność, elegancja, gracja, duma, wybredność, delikatność, pojętność, niezależność, nieuchwytność, tajemniczość, nieprzewidywalność, zuchwałość, zwinność, przyjacielskość.

Wszyscy kociarze i nie tylko są zgodni, co do tego, że koty to wyjątkowe zwierzęta. Żadne inne zwierzę domowe nie potrafi dać człowiekowi tyle radości, ciepła, odprężenia, po prostu niewzruszonej obecności, co kot. Wystarczy wziąć pomrukującego i łaszącego się tygryska na kolana, by można było zapomnieć o całym świecie – stres i nerwowość dnia codziennego ulatują, znikają.

O RASIE

Kot brytyjski krótkowłosy jest jedną z najpopularniejszych, ulubionych ras kotów. Któż nie zna mruczącego srebrnego tygryska z reklamy kociej karmy. Misiowate, silne oraz obdarzone grubym, a jednocześnie delikatnie mięciutkim w dotyku futrem zwierzaki są krzyżówką niebieskich kotów perskich i angielskich kotów domowych. Za pierwszego hodowcę tych kotów uważać można Harrisona Weira. Kot brytyjski krótkowłosy to rasa, której początki miłośnicy wywodzą od kotów sprowadzonych na Wyspy Brytyjskie przez legiony rzymskie, wykorzystujące je do walki ze szczurami. Legendy tej nie udało się jednak udowodnić. Faktem jest, że rasa wywodzi się od kotów domowych zamieszkujących Wielką Brytanię. Na skutek II wojny światowej istnienie tej rasy zostało zagrożone. W latach 50. XX wieku hodowcy, przy pomocy krzyżowania z persem niebieskim, wzmocnili populację i poprawili cechy rasy.

STANDARD RASY

Obecnie rasa kotów brytyjskich jest największą rasą kotów krótkowłosych. Ważą od 4 do 9 kg. Sierść mają krótką, gęstą, o miękkim podszyciu. Mają muskularny tułów z szeroką piersią i masywnymi barkami. Nogi ich są mocne i krótkie lub średniej długości, przez co kot sprawia wrażenie grubego. Podobnie mocna i krótka szyja, a głowa jest okrągła, masywna i szeroka z wyraźnymi policzkami i zaznaczoną brodą. Nos jest prosty, krótki i szeroki. Uszy szeroko rozstawione i zaokrąglone na końcach. Oczy są duże i okrągłe, pomarańczowe, niebieskie, złociste, zielone, turkusowe. Ogon jest krótki, gruby z kulistym zakończeniem. Wzorzec rasy dopuszcza różne umaszczenie. Dzięki pracowitości europejskich hodowców zawdzięczamy wiele odmian barwnych kociego futerka. Na wystawach podziwiać można kociaczki o umaszczeniu niezwykle różnorodnym, od jednokolorowych (niebieski, czarny, rudy, kremowy, czekoladowy, liliowy i biały) po dwubarwne, a także (tylko u kotek) trójbarwne.

Standard wystawowy (FIFe) dla kotów rasy brytyjskiej krótkowłosej, czyli opis wyglądu idealnego kota jest obowiązującą “normą”, według której zwierzęta oceniane są przez sędziów na wystawach. Standard stanowi swojego rodzaju wytyczne, na których opierają się hodowcy i sędziowie.

  • CECHY OGÓLNE:
    • wielkość: średni, duży
  • GŁOWA:
    • kształt: okrągła i masywna o szerokiej czaszce
    • nos: krótki, szeroki i prosty z lekkim zagłębieniem, „stop” nie jak u rasy egzotycznej
    • podbródek/żuchwa: silna masywna
  • USZY:
    • kształt: małe, lekko zaokrąglone na końcach
    • położenie/układ: szeroko rozstawione
  • OCZY:
    • kształt: duże, okrągłe, szeroko otwarte i szeroko rozstawione
    • barwa: miedziany lub ciemnopomarańczowy, niebieski, różnookie (jedno oko musi być niebieskie, drugie pomarańczowe), zielony lub niebiesko-zielony, zielony preferowany
  • SZYJA: głowa osadzona na krótkiej, bardzo silnej i rozwiniętej szyi
  • KORPUS:
    • budowa: umięśniony, krepy z szeroka klatką piersiową, ramiona i tył mają być silne i solidne
  • NOGI:
    • łapy: krótkie i silne, okrągłe i mocne
  • OGON: krótki i gruby, lekko zaokrąglony na końcu
  • FUTRO:
    • struktura: krótkie i gęste, z dobrym podpuchem (podszerstkiem), niezbyt płasko przylegające, gęsta puszysta część podszerstka, delikatna tekstura
    • kolor: każdy włos powinien być jednakowo zabarwiony od końca do nasady, nie dotyczy odmian pręgowanych (tabby) i srebrzystych
PUNKTACJA:
  • 30 pkt – głowa: ogólny kształt, nos, szczęki i zęby, czoło, broda, położenie i kształt uszu, kształt, wielkość i położenie oczu
  • 10 pkt – kolor oczu
  • 20 pkt – korpus: kształt, wielkość, struktura kości, kształt nóg i łap, ogon i jego długość
  • 20 pkt – futro: kolor, oznaki i rysunek, tipping, rozłożenie łat
  • 15 pkt – futro: jakość futra, długość
  • 5 pkt – kondycja

Bardziej dociekliwych pasjonatów kotów, pragnących pogłębić swoją wiedzę o standardzie, punktacji oraz tytułach i certyfikatach osiąganych przez nasze koty na wystawach, zapraszam na strony:

http://fifeweb.org/wp/breeds/breeds_prf_stn.php

http://www.felispolonia.eu/o-federacji/dokumenty/ (tu znajdują się regulaminy FIFe w języku polskim)

ODMIANY BARWNE

Do niedawna kota brytyjskiego kojarzono jedynie z kolorem niebieskim. Obecnie występuje w wielu odmianach barwnych. Podstawowych kolorów uznawanych w tej rasie jest osiem i są to: czarny, niebieski, czekoladowy, liliowy, cynamonowy, płowy, rudy i kremowy. Występuje również dodatkowa odmiana jaką jest biała. Podstawowe kolory występują w niezliczonej ilości kombinacji, co w połączeniu z pręgowaniem daje olbrzymi wachlarz kolorystyczny tej rasy.

Jeżeli zmieszamy kolory takie jak czarny, niebieski, czekoladowy, liliowy, cynamonowy bądź płowy z kolorem kremowym lub rudym, wówczas odmianę taką określa się mianem szylkretu, dodając do tej nazwy kolor bazowy, czyli ten, z którym rudy/krem jest zmieszany. Tak więc szylkret czarny będzie mieszanką kolorów czarnego i rudego, szylkret niebieski będzie już mieszanką kolorów kremowego i niebieskiego, itp.

Występują również koty brytyjskie nazywane colourpointami. Są to koty będące nosicielem genów zapożyczonych niegdyś od syjamów. Struktura umaszczenia wydaje się mniej lub bardziej biała na tułowiu, a twarz, łapy i ogon są wybarwione kolorem podstawowym. Kot brytyjski colourpoint niebieski ma korpus jasny lub niekiedy prawie biały, a maska na twarzy, łapy i ogon będą niebieskie.

Wszystkie kolory bazowe i mieszane mogą również występować z bielą, której może być tak dużo, że kot jest prawie cały biały. Koty takie w zależności od ilości bieli podzielone zostały na różne kategorie: bikolor występuje wówczas, gdy bieli jest pomiędzy 1/4 a 1/2 powierzchni ciała, arlekin występuje, gdy bieli jest pomiędzy 1/2 a 3/4 powierzchni ciała, van to kot u którego biel występuje powyżej 3/4 powierzchni ciała.

Do tych wszystkich w/w odmian dochodzi jeszcze pręgowanie o różnorodnym rysunku oraz koty w różnym stopniu „wysrebrzone” lub „wyzłocone”. Paleta umaszczeń kotów brytyjskich jest naprawdę bardzo bogata.

UOSOBIENIE

Kot brytyjski jest bardzo łagodny, zrównoważony, inteligentny i towarzyski. Wprowadza do domu wielkopańskie maniery. Nic nie jest w stanie wyprowadzić go z równowagi. Zaskakująco (w stosunku do wielkości) cichy. Akceptuje bez problemu przebywające razem z nim w domu koty i inne zwierzęta.
Przywiązuje się do właściciela. Potrafi podążać za nim przez cały dzień, cierpliwie czekając, aż zostanie mu udzielona uwaga. Najlepiej się czuje w ciszy i spokoju, patrząc w okno, obserwując rodzinę w której żyje oraz wylegując się w promieniach słonecznych.

Bardzo wyrozumiały i cierpliwy dla dzieci, nawet tych najmłodszych. Chętnie się bawi, dlatego jest doskonałym partnerem zabaw. Jest spokojny i przyjaznym domownikiem. Układ nerwowy kotów brytyjskich jest stabilny, co wychodzi na dobre rodzinom, w których panuje duże zamieszanie. Lubią być głaskane, jednak wszelkie bardziej natarczywe dowody miłości ze strony właściciela to dla nich już za wiele. Najchętniej decydują same o tym, kiedy, komu i na jak długo pozwolić na pieszczoty. Ich głos jest delikatny i cichy.

Doskonale nadają się do trzymania w mieszkaniu, cieszy je również dostęp do zabezpieczonego balkonu lub ogródka. Z powodu zwartej budowy ciała mają skłonność do nadwagi, dlatego też po kastracji powinny być często zachęcane do zabawy dla zachowania formy.

 

error: Content is protected !!